ความเฟอร์เฟคของกระทิ

ข้อมูลเบื้องต้น

ความเพอร์เฟคของกะทิ

                “กะทิ” เด็กสาวจากต่างจังหวัด เธอมีชีวิตที่ทุกคนคิดว่าเพอร์เฟค เธอมีบ้านที่กว้างขวาง ร่มรื่น มีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีฐานะที่มั่นคงและค่อนข้างร่ำรวย เธอเป็นเด็กที่เรียนเก่ง ไม่เคยได้เกรดต่ำกว่า  3 เลย เธอเรียนในสายวิทย์ คณิต ของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่ ประจำจังหวัด เด็กในโรงเรียนล้วนมีหน้าตาที่ดี มีเงินทอง ฐานะค่อนข้างรวยกันซะส่วนใหญ่ แม้เธอจะไม่ได้สวยจนดูโดดเด่น แต่ก็มีคนมาจีบเธออยู่ไม่น้อย เพราะเธอมีความเพอร์เฟคที่ทุกคนคิด 

                   แต่ใครจะรู้ความจริง ว่าสิ่งที่เธอมี สิ่งที่เพอร์เฟคสำหรับคนอื่น มันเป็นสิ่งจอมปลอมที่เธอสร้างขึ้นมาเพื่อที่จะหลอกตัวเอง เธอมีฐานะที่ค่อนข้างร่ำรวยก็จริง แต่เธอก็ไม่เคยได้รับความสุขจากเงินที่มี เธอต้องอยู่อย่างประหยัด ใช้เงินในทางที่สมควรเท่านั้น แม้เธอจะได้อยู่บ้านเดียวกับครอบครัวของเธอ แต่ใช่ว่าพ่อแม่เธอ จะมีเพียงแค่ครอบครัวเดียว เธอต้องอยู่อย่างหลอกตัวเองมาเสมอ การที่เธอเรียนเก่ง มันเป็นการพยายามอย่างหนักของเธอเพื่อที่จะทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจในตัวเธอ ให้พ่อแม่ชื่นชม ให้ของขวัญกับเธอเหมือนที่คนอื่นๆได้รับกัน แต่เธอก็ไม่เคยได้รับมันเลย เธอพยายามมาตั้งแต่ ป.1 ถึง ม.5 

                     ทุกๆปีที่เกรดออกพ่อกับแม่คนอื่นๆ ต่างพากันชมลูกตัวเอง พาไปกินข้าว พาไปซื้อของ ไปเที่ยว เธอได้แต่มองภาพเหล่านั้นด้วยความเศร้าใจ แต่เธอก็ไม่คิดจะปริปากขออะไรจากพ่อกับแม่เลย เธอหวังเพียงว่า พ่อกับแม่ของเธอจะให้เธอด้วยความเต็มใจ หรือแม้แต่คำชม เธอก็ไม่เคยได้รับมันเลยสักปี  แต่เธอไม่เคยทิ้งความพยายามมันเลย เธอยังคงพยายามต่อไป แม้มันจะไม่เคยสำเร็จเลยก็ตาม พอมีเพื่อนพูดกันว่า “เราได้เกรดขึ้น แม่พาไปเที่ยวด้วยแหละ และยังพาไปซื้อของอีกด้วย” เธอก็ได้แต่เออ ออ ตามเพื่อนไป เธอก็แต่งเรื่องขึ้นมาว่าเธอก็ได้ไป ได้กิน ได้ของ ทั้งๆที่ความจริงมันไม่ใช่เลยด้วยซ้ำ แต่แค่เธอได้หลอกตัวเองเธอก็มีความสุขแล้ว 

                        ปิดเทอม เธอก็ได้แต่อยู่บ้าน กินข้าวกับ กับข้าวมื้อซ้ำๆ แต่ไม่เคยได้ไปกินเคเอฟซี ไปกินชาบู ไปกินหมูกระทะ กับครอบครัวเลย ยิ่งการไปเที่ยว เธอใฝ่ฝันเป็นอย่างมากที่จะได้ไปกับครอบครัวที่อบอุ่น กินอาหารด้วยกัน เล่นน้ำ ดูดาว เที่ยวสวนสัตว์ด้วยกัน แต่มันก็คงเป็นเรื่องที่เธอเพ้อฝัน และหลอกตัวเองอยู่ดี เธอไม่เคยจะได้รับสิ่งนั้นเลย แต่สิ่งที่เธอเศร้าใจที่สุดคือ เธอไม่เคยได้ฉลองวันเกิดเลยสักครั้ง มันก็คงจะเป็นวันธรรมดา วันหนึ่งสำหรับพ่อแม่เธอ เธอไม่เคยได้จัดงาน ไม่เคยได้ทำบุญวันเกิด พ่อแม่เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าวันไหนเป็นวันเกิดเธอ เธอไม่เคยได้รับคำอวยพรจากพ่อแม่ ไม่เคยได้กินวันเกิดกับครอบครัวเลย เธอหวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้ทำมันอย่างฝัน 

              ทุกๆครั้งที่เธอเห็นคนข้างบ้านไปเที่ยวกันเป็นครอบครัว เธอก็รู้สึกอิจฉาเขาทุกที เธอสามรถไปเที่ยวกับเขาได้ แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เธอฝัน เพราะเขาก็ไม่ใช่ครอบครัวของเธอความเพอร์เฟคสำหรับเธอมันคืออะไรหรอ? นั้นเป็นสิ่งที่เธอถามตัวเองมาตลอด สิ่งหลอกลวง? จอมปลอม? สร้างขึ้นมาเพื่อหลอกตัวเองไปวันๆอย่างนั้นหรอ? เธอไม่รู้หรอกว่า การที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกับครอบครัวเป็นอย่างไร มีความสุขแค่ไหน หนังที่เธอได้ดู หนังสือที่เธอได้อ่าน เพลงที่เธอได้ฟัง คงเป็นครอบครัวของเธอไปแล้วละ เธอใช่ชีวิตอยู่กับมันมากกว่าครอบครัวเธออีก พวกมันเป็นเครื่องระบายความทุกข์ คลายความเหงาให้เธอได้เยอะ ความสำเร็จของเธอในทุกๆเรื่อง เธอก็หวังจะให้ครอบครัวเธอได้รับรู้ ได้อยู่เบื้องหลังมัน เธอได้ยินเพียงคำที่ยายเคยบอกกับเธอว่า ทำไปเถอะ เพื่ออนาคตของเรา เพื่อความสำเร็จ เพื่อปลายทางข้างหน้า 

                   แต่เธอก็คงคิดอย่างนั้นไม่ได้หรอก เพราะสิ่งที่เธอคิดมาตลอด และสิ่งที่เธอต้องการคือ ทำกิจกรรมร่วมกับครอบครัว ใช้ชีวิตด้วยกัน กินข้าวร่วมกันทุกๆวันก็เพียงพอแล้ว เธออยากจะได้รับสิ่งนี้เธอไม่สนใจว่าปลายทางของเธอมันจะเป็นอย่างไร เธอสนใจเพียงว่าระหว่างทางของเธอจะมีความสุขบ้างไหม ปลายทางเป็นไงไม่สำคัญ ระหว่างทางขอให้มันดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว แค่นี้ที่เธอต้องการ มันไม่สามารถเป็นไปได้ จริงๆหรอ??